Bir çoğumuz bu okuma fişleriyle, hecelerle okumayı öğrenmiş olabiliriz. Hece kartları, boyama kitapları, yazı defterleri, plastik çubuklar ve fasulyeler… Biraz şanslı iseniz oyun hamuru ve farklı öğrenme araçları… Gazetelerin verdiği ansiklopediler… Kuponlarla toplanan setler, ödevden ödeve karıştırılan ciltler… Şimdilerde durum çok farklı.
Çevrenize bakacak olursanız herkes dijital yerlilere karşı hayretler içerisinde. “2 yaşında ama, bilgisayar kullanabiliyor.“, “ Okuma bilmiyor ama, açıp ikonlardan istediği oyunu bulup oynuyor.”, ”Tableti açıp oyunu bulup oynayabiliyor, ama 2,5 yaşına yeni girdi.” Cümlelerini hemen her gün bir yerlerde duyuyoruz. Peki ne oluyor?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder